Peki neydi beni bu insanların dünyasını fotoğraflamak için tetikleyen şey?

Yarının amaçlarına uygun bir kurguyla sürdürmeyi esas aldığımız, hayallerimizi çürüten, her geçen gün daha da köleleşmemize sebep olan sentetik yaşamımızın karşısına; uyumsuz, tek aidiyeti ailesi ve özgürlüğüne olan, laftan sözden anlamayan bir insanın, verili kalıplara uymayan, anlaşılması zor serüvenini koymak sanırım.

İdeal bir model olarak değil, fotoğraflara bakacak olanlarla beraber düşünmek için...

Özgürlük nedir? Kölelik nedir? Başkalarının şekillendirdiği bir hayatı itirazsız kabullenmek midir doğru olan yoksa tüm zorluklara rağmen nefes alabileceğin alanlarını teslim etmemek mi?

So what was it that compelled me to photograph these people’s world? I asked this question to myself many times in those days.

To present the hard to understand adventures of an incompatible who wouldn’t obey modern norms, whose only sense of obligation is to his family and freedom; against our synthetic lives that we base on a setting for tomorrow’s needs, which enslaves us further every day and decays our dreams, I guess.

Not to present as an ideal model but to think over together with whomever sees the photographs...

What is freedom? What is enslavement? Is it right to settle for a life shaped by others or resist against all odds to retain your breathing spaces?

Yağmur yağdığında mutlu olan, karnı doyduğunda mutlu olan, sığınacak bir kulübesi varsa mutlu olan bu insanlar bizim çağdaşımız.

El değmemiş halimiz.

"Maddi anlamda hemen hiçbir şeye sahip olmayan bu insanlar nasıl oluyor da benden daha mutlular"
sorusunu sormak bile, hayatımızın, üretim merkezleri tarafından bize sunulan kadar olamayacağıyla ilgili,
ruhumuza sızacak hayırlı bir şüpheye kapı aralayacak.

İtirazsız kabul edilenin karşısına dikilen her yeni soru, içten içe özlemini duyduğumuz hayata bir adım daha yaklaştıracak bizi.

Myanmar, Kamboçya ve Malezya’nın çeşitli yerlerinde suyun üzerinde yaşayan insanların basit dünyasından,
çerçevesini ihtiraslarımızla çattığımız modern hayatımıza yansıyan fotoğraflar...

These people who are happy when it rains, when they eat a good meal or when they can find good shelter are our contemporaries.

Pure versions of us.

"How can people who have nothing be happier than me?" Asking this question, will create the blessed doubt in our souls.

A doubt that our lives cannot be all that is offered to us by the decision makers.

Every question that examines what is accepted - without any objections - will move us a step closer to the life we secretly seek.

Pictures reflecting the simple lives of people living on water in various parts of Myanmar, Cambodia and Malaysia onto our modern lives,
whose frames we build around our endless ambitions...